zwanger en ongeluk

Sacha

23-06-2007 09:04

Op 26 april 2006 was ik ongeveer 36 weken zwanger. Omdat ik geen risico wilde nemen met autorijden zei ik tegen m'n moeder dat zij maar moest gaan rijden. We kregen een behoorlijk ongeluk, een auto had ons over het hoofd gezien. Ik was natuurlijk compleet over m'n toeren omdat ik de baby niet meer voelde bewegen. we werden naar het ziekenhuis gebracht waar we allebei de nacht moesten doorbrengen om ons in de gate te houden
De dag erna mochten we weer naar huis maar ik ik moest me rustig houden. 4 dagen later ( 2 weken eerder dan geplant braken m'n vliezen) m'n zoontje kwam te wereld en bleek dat hij last van zijn wervels had en dat hij een voorkeurshouding had waardoor zijn hoofdje steeds naar 1 kant klapte. Door dit alles werd hij een huilbaby en is hij een maand later weer in het ziekenhuis opgenomen. Ondertussen zaten m'n vriend en ik er goed doorheen.. Door alles wat er met de baby gebeurde had ik geen tijd om alles van het ongeluk te verwerken.
Ik had last van slaap problemen (dromen over het ongeluk) concentratie problemen, migraine, hoofpijn (bijna iedere dag) ontzetten last van m'n nek, maarja we moesten toch door voor de kleine. In de tussentijd ook nog bij de fysio geweest maar die wilde dat ik met apparaten ging oefenen waardoor ik nog meer last van mijn nek kreeg dus na een paar weken ben ik daarmee gestopt omdat het alleen maar slechter werd.
Een paar maanden later ging het allemaal wat beter met de baby maar begonnen de problemen bij mij omdat ik natuurlijk wat meer rust kreeg, maar wat wel inhield dat ik steeds meer problemen kreeg met het verwerken van het ongeluk. Ik kreeg huilbuien want ik dacht dat mijn kindje dood was op het moment van het ongeluk, ik raakte overspannen en heb bijna een half jaar niet meer volledig gewerkt.
Dit is een lang verhaal in het kort maar waarom ik dit bericht nu plaats is omdat ik gisteren een brief van de verzekering heb ontvangen dat ze het af willen handelen en ik volgens hun recht heb op een bedrag van tussen de 1000 en 2000 euro. Ik ben hier zo vreselijk boos over!!!!!
Ik ben er van overtuigt dat mijn kindje zijn klachten ook daar vandaan heeft. Zelf heb ik elke dag last van mijn nek en bijna iedere dag hoofdpijn en dan heb ik het nog niet eens over wat het allemaal psychisch teweeg heeft gebracht en dat ik een half jaar niet volledig kon werken!
Is dit normaal zo'n bedrag???
Groetjes
Sacha
Carin12

23-06-2007 12:46

Hallo,
Ten eerste gefeliciteerd met jullie kindje!
Heb je een letselschadeburo ingeschakeld?
Wat zeggen de artsen over het gebeuren van je baby?
Ik zelf heb een zoontje die 4 weken te vroeg is geboren. Ook een voorkeushouding had. En veel huilde. Fysiotherapie kreeg, een echo op de fontanel om te kijken of er iets loos was, een eeg onderzoek. En alles bijelkaar geen aanwijsbare reden dat er iets mis is.
Wat ik wil zeggen is dat het erg moeilijk is om aan te tonen of je kindje daarom dit alles heeft. Bij mij was er geen oorzaak. Sommige babies zijn gewoon zo. Andere baby's reageren op die manier door stress.
Wat betreft je nek, als je daar nog veel last van hebt zou ik voorzichtig zijn met het aanbod. Wat als je straks nog meer last krijgt. Als voorschot is het dan wel mooi meegenomen! Maar meer ook niet.
Danielle

27-06-2007 13:36

Hallo,
Ik wilde ook graag even reageren op je berichtje betreffende jullie ongeval. Allereerst hoop ik dat het met het kleintje helemaal goed is gekomen natuurlijk.
Verder kan ik je vertellen dat je echt niet zomaar akkoord moet gaan met zo'n laag bedrag. voor hoofd/nek/hersen en/of psychisch letstel varieren de bedragen al tussen de 5000 en 20000 euro. Natuurlijk wordt elke zaak apart bekeken. Maar met 2000 zou ik echt niet akkoord gaan. Zeker niet omdat het een combinatie is van psychische schade en lichamelijke schade.
Wel wil ik adviseren om er niet een te lange zaak van te maken, want daar ga je zelf aan onderdoor. Ik heb zelf jaren geleden een keer een brommerongeval gehad en die zaak heeft, doordat ik er uiteindelijk een punt achter heb gezet, 6 jaar geduurd. Daar ga je echt aan kapot. Dus probeer iemand in te schakelen die echt goed is in dit soort zaken en laat je niet overbluffen. Ik blijf er bij dat psychische schade vaak erger is dan lichamelijke schade. Psychische schade zie je niet aan de buitenkant, maar voel je wel degelijk aan de binnenkant.
Ik wens je in ieder geval heel veel succes met de zaak en laat je niet gek maken!
Succes!!!
Groetjes Danielle
Saskia

11-07-2007 23:30

Sacha,
uit ervaring wil ik nog wel reageren. Misschien dat het je verder helpt. Of voor meer ellende behoed. zonder alle details te kennen, mij is duidelijk dat jouw geval een heel lastige is. Want de schade is grotendeels niet ‘vlezelijk’. Maar gelukkig; jullie leven nog!
Pas op dat je belangenbehartiger(s) de ellende niet juist nog verder vergroten. Uit ervaring overweeg dit: hoe groot is de schade die je reeds hebt geleden? De materiele schade - dat spreekt voor zich. Het overige, hoeveel vind je nodig om dat te compenseren. Hoeveel is te weinig om het leed te verwerken?
Mbt. tot dat aanbod dit: uitgangspunt is gegrondvest op de daadwerkelijk geleden TOTALE schade die gevolg is van het ongeval. Een half jaar niet volledig kunnen werken - ook navenant minder inkomsten gehad? Misschien extra kraamzorg of thuishulp ingehuurd? Schade, letsel moeder? auto?
Ik zie, dat in jullie geval direct verband met het ongeval op veel punten best lastig hard te maken is. En daar weten verzekeraars - en (hun) advocaten - raad mee!!!
Als ik je een tip mag geven. Begin zelf doelen en grenzen te stellen. Laat iemand voor jou offertes vragen bij meerdere ervaren letselbureaus cq. advocaten. En laat ze vooraf opgave doen voor welk bedrag ze zich zullen inzettten, en hoe lang ze er over doen opdat jij de schadevergoeding zult bijgeschreven krijgen. Het is ook niet verkeerd de uurtarieven cq. % resultaatafhankelijke beloning te vergelijken. Aangezien, zoals je zelf schrijft, de aansprakelijkheid bij de t.p. ligt, moet je je vergewissen dat je advocaat jou niet toch in rekening zal brengen. (Nogal wat flikken dat!). Waak ervoor dat je je zelf erin vastbijt,
Herstel en wijsheid gewenst, Sas
anke

31-07-2007 23:25

hoi
NIETS tekenen, absoluut niet mee accoord gaan, dit bedrag is alleen al de reiskosten die je vergoed moet hebben (bij wijze van spreken). Je kunt een deskundige inschakelen. Je hebt er zelf weinig mee te doen en als de werderpartij volledige aansprakelijkheid erkent, kost je dat ook niets,
gr anke

zwanger en ongeluk

Sacha

Carin12

Danielle

Saskia

anke