Als voorzitter van de Nationale Letseltelefoon ben ik momenteel betrokken in een nogal felle discussie in de vakpers over het verschijnsel “no cure no pay”.

De discussie is in gang gezet doordat de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) besliste dat het verbod voor advocaten om op basis van no cure no pay te werken in strijd is met de vrije concurrentie. Letselschadebureaus mogen dat immers ook.

Graag verneem ik uw reactie of ervaringen met het verschijnsel “no cure no pay”. Voor alle duidelijkheid, ik bedoel hier die zaken waarin de deskundige de garantie heeft gegeven dat de cliënt geen rekening zou krijgen als het verhalen van de schade niet lukte EN de cliënt, als de schade wel verhaalbaar is, een deel van de schadevergoeding (meestal 15% of 20%) aan de belangenbehartiger moet afstaan.

(Mocht u geinteresseerd zijn in de discussie verwijs ik naar het: Dossier: no cure no pay op www.letselburo.nl)

Alvast mijn dank voor uw reacties. Ik zal daarmee in de verdere discussie rekening houden.