Beste Marijke,
Voordat te denken valt aan het medisch tuchtcollege, heeft het meer zin om te proberen er met het ziekenhuis uit te komen. Juridisch is namelijk het volgende
het geval. Toen je je, voor het uitvoeren van de abortus, onder behandeling stelde van het ziekenhuis, kwam tussen jou en het ziekenhuis vanzelf een zogenaamde geneeskundige behandelingsovereenkomst tot stand. Zo'n overeenkomst is er altijd als je naar een dokter gaat om je te laten onderzoeken en/of behandelen, net zo goed als er altijd vanzelf een koopvereenkomst tot stand komt als je iets in een winkel koopt, of een overeenkomst tot het verrichten van enkele diensten als je bijv. je belastingconsulent je aangifte laat verzorgen, etc. Op. grond van de bepalingen in het Burgerlijk Wetboek over die geneeskundige behandelingsovereenkomst (artikelen 7:446 t.m 7:468) heeft een behandelaar (arts,specialist) of behandelinstelling, als werkgever van een stel behandelaars( zoals een ziekenhuis), allerlei verplichtingen, zoals je als patiënt op duidelijke wijze voorlichten over het voorgenomen onderzoek of behandeling, geen dingen te doen waarvoor je geen toestemming hebt gegeven, etcetera. Ook moet een geneeskundige behandelaar bij zijn werkzaamheden de zorg van een goed hulpverlener in acht nemen en handelen “in overeenstemming met de op hem (of haar) rustende verantwoordelijkheid voortvloeiende uit de voor hulpverleners geldende professionele standaard” , staat in artikel 7:453 van het Burgerlijk Wetboek. Om het simpel uit te drukken : de wet zegt dat een dokter zijn of haar werk goed moet doen, en zich moeten houden aan de standaard die voor zijn/haar beroepsgroep geldt. Dus: werken volgens de in het desbetreffende gebied (in jouw geval de gynaecologie) geldende manieren van werken die nu actueel zijn, als goed medisch vakmanschap worden beschouwd, onder vakgenoten die hun vak goed bijhouden. Levert de dokter of het ziekenhuis als werkgever van dokters/specialisten een behandeling die onder de acceptabele medische maat maat is, dan kan dat juridisch als wanprestatie worden beschouwd. De behandelovereenkomst is dan niet goed uitgevoerd, en dat kan voor de behandelaar de plicht opleveren om de door de foute behandeling aangerichte schade aan de patiënt (de andere partij immers bij de overeenkomst) te vergoeden.
Voor die schade kan de benadeelde patiënt het de behandelaar of, als die in een ziekenhuis werkt, het ziekenhuis aansprakelijk stellen.
Dan moet wel worden uitgezocht of de arts/het ziekenhuis onder de maat heeft gewerkt, en om dat uit te zoeken kan het zinvol zijn dat eerst de klachtencommissie van het ziekenhuis wordt ingeschakeld om uit te zoeken wat er fout is gegaan, hoe dat gebeurd is, en of er inderdaad onder de maat is gewerkt. In de letselschadepraktijk kan dat een goede weg zijn om te laten uitzoeken of er fout is gehandeld in het ziekenhuis, of dat werkprocedures onder de maat waren. Als de klachtencommissie (en mijn eigen ervaring met bijsrand aan slachtoffers van ziekenhuisongevallen is dat die dat heel zorgvuldig uitzoeken, en goed naar het slachtoffer luisteren) dan heeft vastgesteld dat er inderdaad fouten zijn gemaakt, dan kan het slachtoffer, of de letselschadeadvocaat of letsleschadebureau, met een goed onderbouwd verhaal het ziekenhuis aansprakelijk stellen, en dan zal in het algemeen de aansprakelijkheidsverzekeraar van het ziekenhuis die zaak met het slachtoffer of diens juridisch raadsman/vrouw kunnen regelen.
Met een klacht bij het medisch tuchtcollege krijg jij je schade niet vergoed, want dat die kan hooguit leiden tot een tuchtmaatregel tegen de arts, een berisping bijvoorbeeld, maar als benadeelde heb je daar weinig aan, lijkt me, en waarschijnlijk is het ook een lange weg.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt.
Sterkte, Bob Berkemeier