Hallo iedereen,

Ik zit met een complex verhaal, waar ik nu maar een klein probleem uitlicht.

Ik heb 3 jaar geleden een auto-ongeluk gehad. Ik had niet meteen zichtbaar letsel. De klachten kwamen pas achteraf.

Echter daar ik een tijdje gewacht heb met naar de dokter te gaan geloofde toen al niemand dat mijn klachten van het ongeluk waren. Volgens de huisarts zat het overigens “tussen de oren” en ik heb heel veel moeite moeten doen om een verwijzing voor het ziekenhuis te krijgen. Na 9 maanden durfde er pas een specialist op te staan en de link te leggen.

Nu heb ik ongeveer een jaar gelden een nieuw auto-ongeluk gehad. Toen met directe klachten als gevolg.

Nu een jaar later neemt een andere advocaat mijn dossier over en moet ik allerlei stukken overhandigen, weer medische machtigingen tekenen en vragenlijsten invullen.

Nu is het zo dat de nieuwe advocaat (oude heeft een andere functie gekregen) wil kijken welke partij aansprakelijk is. Die van het eerste ongeluk of die van het tweede.

Daar heeft hij het procesverbaal voor nodig van het eerste ongeluk om te kijken of er op papier staat of ik uberhaupt wel in die auto heb gezeten.

Ik heb inderdaad wel in die auto gezeten,maar de agent heeft dat niet op het procesverbaal gemeld.

Volgens de advocaat betekent dit dus klaarblijkelijk dat ik om die reden het verhalen op de eerste veroorzaker kan vergeten???

(Oja, ik heb de afgelopen jaren reeds eerdere pogingen gedaan om de letselschade van het eerste ongeluk te kunnen verhalen, ik kreeg constant een negatief advies, zelfs van de vorige advocaat die met deze recente zaak bezig was, omdat ik niet meteen naar de dokter ben gegaan.)

Dan begint het verhaal met het causaal verband. Bij de tweede aanrijding kan gezegd worden dat mijn klachten niet van dat ongeluk hoeven te zijn, maar van het eerste ongeluk. (Als dat al aan te tonen is).

Verder heb ik al van mijn eerste advocaat in deze zaak te horen gekregen dat, gezien de schade aan mijn voertuig financieel niet echt hoog is, de klap niet hard geweest kan zijn en mijn klachten nooit zo ernstig konden zijn.

Wat daarin, mijns inziens, vergeten wordt is dat die man met zijn auto keihard op de trekhaak terecht is gekomen en zijn de auto van voren wel flink schade had.

Tja,

Al met al bij elkaar vraag ik me overigens af of ik deze zaak nu wel moet doorzetten. Het gaat mij niet om financiele genoegdoening.

Ik ben immers enkele jaren van mijn leven “kwijt” en zal nooit meer de oude worden. Maar geld kan dat ook niet goed maken.

Het kost mij nu ontzettend veel psychische moeite om alles weer op te rakelen en me te moeten “verantwoorden en verdedigen”. En misschien is dat allemaal voor niets. Dan kan ik nu beter rust in de persoonlijke omstandigheden creeren.

Of niet?

Iemand advies?

Mijn excuses als het verhaal niet echt duidelijk is. Ik wilde het zo beknopt mogelijk houden, maar misschien dat er bepaalde relevante dingen niet in staan. Dan hoor ik het graag.

Alvast bedankt voor jullie reacties!